Gece uyumadan önce denizaltıların burunlarını da kontrol etmelisiniz. Neden keskin değil? diye düşünenlerden misiniz, yoksa biz biraz farklı mıyız? Her iki durumda da bu bahsin oldukça ilginç olduğunu kabul edelim. Ödül de en az kendisi kadardır. farklı unsurlarBu içerir.
Örneğin köpekbalıkları ve yunuslar, Su altı dünyasının en hızlı yüzen canlıları da bunlar arasında değil mi? Burunlarının da yüzlerine etki ettiği kaçınılmaz bir gerçektir. Tabii mühendisler su altı araçlarının burunlarını balığa göre tasarlamadıkça. Peki bunu neye dayandırıyorlar?Gelin birlikte detaylı bir inceleme yapalım.
Soğuk Savaş’tan önce birden fazla denizaltının sivri pruvası vardı.
Bunun nedeni, eski denizaltıların, özellikle uzun mesafelerde seyahat ederken, su altında değil yüzeyde Zaman geçirdikçe gemilere daha çok benziyorlardı. Eski denizaltılar dizel motorlarla çalışıyor Çünkü temiz hava girişine ihtiyaç duyarlarUzun süre su altında kalamazlardı.
Ek olarak; denizaltılar, suya batırıldıktan sonra Elektrik motorlarını çalıştıran pillerle çalıştırılıyordu. Ancak piller çok uzun süre dayanmadığından sorun çıkarıyordu.
Eski araçlar su altında ancak 12 saat kadar kalabiliyorken; Savaşın sonlarına doğru Alman tasarımları, yak. 5 deniz milinde (rüzgar hızı)Birkaç gün su altında kalabilecek kapasiteye ulaşmıştı.
Eski tip su altı araçları su altında çok yavaş hareket ediyordu.
Örneğin Bir Amerikan Balao sınıfı denizaltı Su altında maksimum hızı 16,67 km’nin biraz altında iken; Yüzeyde seyahat ederken 37,04 km’nin üzerine çıkabilir. Eskimiş denizaltılarla uzun molalar sırasındaSu altında seyahat etmek mümkün değildi.
Bu yüzden uzun mesafeler kat eden gemiler gibi yüzeye çıktılar; suyun altına gir, sadece baskın yapmak veya kaçmak içindi . Kısacası eski su altı araçları, gemi gibi çalıştıkları için çoğunlukla gemi şeklinde yaylara sahipti.
Bu araçlar tasarlanırken su altı performansına değil, yüzey performansına odaklanıldı.
Ancak daha sonra nükleer enerji ortaya çıktı ve su altı performansı, Önemli bir olay haline geldi. Çoğu zaman olduğu gibi, denizaltı tasarımcıları bunu zor yoldan öğrenmek zorunda kaldı. 1950’lerin başında ABD Donanması, oyunun kurallarını değiştirdiğini kanıtlayan iki benzersiz su altı aracı inşa ediyordu: USS Nautilus ve USS Albacore.
1954 yılında fırlatılan USS Nautilus dünya çapında kullanıldı Nükleer enerjiyle çalışan ilk denizaltıydı.O andan itibaren nükleer enerji, denizaltılar su altında uzun mesafeler Bu onun bunu başarabileceği anlamına geliyordu. Sonuç olarak hem hız hem de dayanıklılık önemli ölçüde arttı.
Bununla birlikte, Nautilus’un gemi şeklinde pürüzsüz bir pruvası olmamasına rağmen, Yarı sivri bir yayı vardı. Yay onların son derece çağdaş sonarları etrafında şekillenmişti. Fakat Nautilus, çok gürültülüBir araç olduğu için sonarlar neredeyse işe yaramazdı.
Araç ne zaman? 12,96 km eğer hızlı hareket ederse Sonar, aracın kendi gürültüsü nedeniyle sağır hale gelerek, aracı kullanılamaz hale getirdi. Bu sorun pruvada ve yelkende meydana gelir ve yüksek hızlarda çok fazla titreşime neden olur. ciddi tasarım kusurlarıBunun nedeni buydu.
Dizel motorlu USS Albacore; Bu, yüzey performansı yerine su altı performansına odaklanan denizaltı tasarlamaya yönelik ilk girişimdi.
Albacore’un yeni vücut şekli, “gözyaşı” Olarak biliniyordu. 1953’te piyasaya sürüldü USS Albacore, Tasarım öğelerinin değiştirildiği ve test edildiği çeşitli revizyonlardan geçti. İlk deniz denemelerinde eski Guppy tipi araçlarla karşılaştırıldığında yarım mil gücüyle maksimum hızdaİşe yarayabileceği ortaya çıktı.
Albacore’un tasarımı, eski gemi şeklindeki tasarımlarla olumlu bir şekilde karşılaştırılıyor. devrim niteliğindeydi çünkü çok daha hızlıydı ve hareket kabiliyeti daha yüksekti. Maksimum hızı 46,3 km’nin üzerindeydi ve Albacore dizel motoruna sahip olmasına rağmen Nautilus’tan daha hızlıydı. Çok daha sessizdi.
Gövde tasarımı, 1959’daki birinci sınıf Amerikan nükleer saldırı denizaltılarından uyarlandı. kaptansınıf ve o zamandan beri tüm çağdaş Amerikan denizaltılarında kullanıldı. Ancak tüm bunların bir dezavantajı vardı; yüzeyde pek stabil değildi.
Aynı zamanda Sovyetler Birliği ilk nükleer su altı aracını da üretti. K-3 Leninsky Komsomol’u hizmete soktu,Bu aracın oval bir pruvası vardı ve eskilerine göre çok daha verimli olduğu kanıtlandı.
Peki oval yayı bu kadar güzel bir tasarım seçeneği yapan şey nedir?
Anlaşılması gereken ilk şey, dalış sırasında su altı araçlarının kullanıldığıdır. çok fazla su basıncı altında dır-dir. Çağdaş denizaltılar, 3350 ft’lik rekor bir rekorla 1000 ft’in üzerine çıkarak eskisinden çok daha derine dalabilir. baskılara dayanmakTeknenin geometrisi büyük bir fark yaratıyor.
USS Nautilus’tan Öğrenildiğine göre; Yayın şekli, üretilen akış gürültüsüne bağlı olarak sorunlara neden olabilir. Çok fazla gürültü varsa tekne sonarının kullanılamaz hale getirilmesi Getirebilir. Daha da önemlisi gürültülü bir su altı aracını tespit etmek çok daha kolay olacaktır. savaş durumlarında ölümcülolabilir.
Kıvrımlı yaylar daha az sürtünme üretir, bu da daha az akış gürültüsü neden olur. Bir denizaltı su altında ilerlerken dirençle karşılaşırken; Akış gürültüsü aynı zamanda dalış düzlemlerinin konumlandırılmasından ve aracın genel durumundan da etkilenir.
Artık bu sorunun cevabını bildiğinize göre geceleri rahat uyuyabilirsiniz. 🙂 Yorumlarda görüşmek üzere.
Deniz ve denizaltı konularına ilginiz varsa sizi aşağıdakilere yönlendirebiliriz:
